πατίκι

(I)

και πατήκι το

η παντόφλα, το πασούμι, και γενικά το παπούτσι, το πατούμενο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πατώ + κατάλ. -ίκι (πρβλ. ξυλ-ίκι)].

————————

(II)

και μπατίκι, το

η ετήσια καταβολή σε είδος από κάθε ενορίτη προς τον ιερέα, που ήταν συνήθως 1 κιλό σιτάρι.

[ΕΤΥΜΟΛ. Άλλος τ. τού μπατίκι (βλ. λ. μπατίκι)].